Geboren en getogen in Zuidwolde , Drenthe. Boerenzoon en al op jonge leeftijd er van bewust dat door samenwerking, noaberhulp, je de zaken goed voor elkaar kunt krijgen. Dit is een rode draad in mijn  leven geworden.

Noaberschap is een ongeschreven, cultuurbepaalde en cultuurbepalende, samenhang tussen mensen waar vanuit rechten en plichten wordt samengewerkt. Het was een natuurlijke samenhang waarin eigen verantwoordelijkheid en gemeenschappelijk belang hand in hand gingen.

Na mijn studie Ekspressie en Kommunikatie jarenlang gewerkt bij organisaties die zich richten op welzijn, zorg en jeugd/gezin.
Dit op uitvoerend, organisatorisch en strategisch niveau gedaan en gecombineerd met een studie  sociale pedagogie.
Daarnaast trainingen en workshops gegeven aan honderden professionals vanuit zeer verschillende achtergronden. De kernen van deze trainingen waren en zijn: communicatie, gedrag, houding en hoe dit zich vertaald in samenwerking, verantwoordelijkheid en dienstbaar zijn aan een gemeenschappelijk belang.

Mensen/organisaties ervaren meer bewegingsruimte op het moment dat ze  elkaars aannames en invullingen hebben gehoord.
Dan is het goed dat mensen bij elkaar komen en met elkaar in gesprek gaan. Dé manier om gezien en gehoord te worden en samen na te denken over gemeenschappelijke belangen en doelen.

Dat is waarom de buitengewone leerstoel i/ ook zo belangrijk is en ik blij ben dat ik dit werk als programmamanager mag doen: zorgen dat alle betrokkenen aan tafel willen en kunnen zitten om samen vraagstukken te bespreken en samen bepalen wat de eerste stap gaat worden om antwoorden te krijgen. Antwoorden waarmee je samen weer een stap voorwaarts kunt zetten. En ja, dat is inderdaad de rode draad.